To wyjątkowa, bardzo poruszająca wystawa. Upamiętniająca dawnych stargardzian. Dobrze, że – eksponowana w parku Chrobrego – jest bardzo dostępna. Mówi o tragicznych losach Żydów, mieszkańców niemieckiego Stargardu, których deportowano stąd w lutym 1940 r. I o deportowanych w tym samym czasie Polaków z Kresów Wschodnich na Syberię.
80 lat temu stargardzian – zarówno ówczesnych, jak i przyszłych; ludzi różnej narodowości i różnych wyznań – połączyła ta sama tragiczna historia. Choć nigdy nie było im dane spotkać się, wszyscy zostali skazani na wywózkę.
Deportacja zniszczyła stargardzką społeczność żydowską – prawdopodobnie nikt nie przeżył lutowych wysiedleń. Do dziś jej losy przetrwały w zdjęciach, dokumentach i wspomnieniach. Dzięki nim na kilkunastu planszach można poznać tę trudną część naszej wspólnej, stargardzkiej historii.
Stargardzcy Żydzi zostali wywiezieni do Lublina w Polsce, skąd trafili do podlubelskich wsi, gdzie z czasem powstały getta. Po ich likwidacji stargardzian stopniowo wywożono do obozów w Bełżcu, Sobiborze i Majdanku. Tam ulegli zagładzie.
Dla Polaków na Kresach deportacja oznaczała natomiast konieczność szukania nowych domów w zupełnie obcym miejscu. Najpierw w bardzo trudnych warunkach Syberii, a po wojnie w nieznanym Stargardzie.
W 80. rocznicę tych wydarzeń przedstawiciele samorządu i środowisk sybirackich złożyli kwiaty pod pomnikiem Ofiar Syberii i Katynia przy kościele Świętego Ducha. Następnie przeszli do parku Chrobrego, gdzie obejrzeli wystawę „Losy (nie)równoległe”, autorstwa Jolanty Aniszewskiej z Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie.
(r) – źródło: MAH, UM w Stargardzie
fot. Maciej Kuszela
Zanim dodasz komentarz – zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
Widzisz naruszenie regulaminu? Zgłoś je!