W Stargardzie powstaną trzy szlaki historyczno-turystyczne, które będą upamiętniać: przełomowe wydarzenia z historii Polski; nieistniejące już, lecz istotne z punktu widzenia historii Stargardu obiekty i miejsca; wybitne dla naszego miasta postacie.
Radni miejscy na wczorajszej sesji jednomyślnie przyjęli uchwałę w tej sprawie.
– Ta inicjatywa bardzo mi się podoba. Historia miasta powinna być eksponowana w przestrzeni publicznej. Jestem co do tego zgodny z mieszkańcami, muzealnikami i Towarzystwem Przyjaciół Stargardu. Chcemy, aby powstawały różnego typu obiekty sztuki wypełniające tę przestrzeń i skłaniające nas wszystkich do głębszej refleksji. Decyzja radnych pozwala nam na kontynuację prac nad tymi szlakami, co na pewno uatrakcyjni przestrzeń, ale przyniesie też walory edukacyjne – mówił prezydent Rafał Zając, dodając: – To wszystko po to, aby budować tożsamość lokalną, regionalną i narodową.
Przypomnijmy, że jeden tego rodzaju obiekt już w mieście jest. 5 maja 2013 roku przy ul. Chrobrego 13 odsłonięty został obelisk upamiętniający jedyny w przedwojennym Stargardzie katolicki kościół św. Józefa. Stoi on w miejscu, gdzie do 1945 roku znajdowała się ta właśnie świątynia.
Ocalić od zapomnienia
Listę kolejnych miejsc i obiektów, godnych upamiętnienia, przygotowało Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Stargardzie. Roboczo przyjęto, że byłby to szlak „Ocalić od zapomnienia”:
– Apteka pod Lwem (ul. Grodzka 10 – narożnik ul. Grodzkiej i Mieszka I),
– kirkut (obok willi – dawne Liceum Katolickie, ul. Wojska Polskiego),
– rondela (na wale przy kościele św. Jana Chrzciciela – za parkingiem),
– Święty Duch i kaplice szpitalne (okolice kościoła Świętego Ducha),
– dom kata (ul. Kazimierza Wielkiego 9, nad kanałem Młyńskim),
– fizykat (budynek Urzędu Gminy Stargard – w części bliższej ul. Grodzkiej),
– teren dawnego grodu (okolice Baszty Białogłówki),
– klasztor augustianów (ul. Wita Stwosza – Szkoła Podstawowa Specjalna),
– synagoga (teren niezabudowany przy ul. Spichrzowej),
– Brama Świętojańska (okolice przejścia dla przechodniów pod Aleją Słowiczą),
– młyn miejski (wiadukt nad kanałem Młyńskim przy ul. Bolesława Chrobrego),
– lotnisko w Kluczewie (ul. Tańskiego).
Proponuje się, aby ww. miejsca oznaczone zostały za pomocą małych form przestrzennych – rzeźb gryfów o wysokości ok. 50-60 cm, przy czym każda rzeźba mogłaby być stylizowana lub wyposażona w atrybut w zależności od miejsca, które będzie oznaczane. Dodatkowo przy gryfach mogłyby znaleźć się tabliczki wyjaśniające, co to za miejsce/obiekt.
Zasłużeni dla miasta
Kolejny szlak, zaproponowany przez MAH, ma upamiętniać wybitne dla miasta postacie z przeszłości:
– Angelus ze Stargardu (XIV w., autor najstarszej kroniki Pomorza Zachodniego),
– Karstede (rodzina ludwisarzy, która w latach 1554-1628 prowadziła w Stargardzie warsztat odlewniczy dzwonów m.in. dla kościołów św. Jana i kościoła Mariackiego),
– David Herlitz (ur. 1557 – zm.1636, wszechstronnie wykształcony, jego pisma obejmowały teologię, matematykę, filologię, poetykę, filozofię, historię, historię sztuki, geografię, meteorologię i astronomię),
– Peter Groening (ur. 1561 – zm. 1631, burmistrz wielce zasłużony dla miasta, fundator Collegium Groeningianum),
– David Gilly (ur. 1748 – zm.1808, pełnił stanowisko krajowego mistrza budowlanego na Pomorze Tylne z siedzibą w Stargardzie, gdy tu mieszkał zaprojektował 15 domów mieszczańskich, nowy młyn miejski, nową Bramę Młyńską, uczestniczył w regulacji Iny),
– Otto Nicolai (ur. 1810 – zm.1849, kompozytor i dyrygent, kształcił się w Collegium Groeningianum, pracował i koncertował w Berlinie, Wiedniu, Rzymie, w Wiedniu zapoczątkował istnienie jednego z najlepszych i najsławniejszych zespołów filharmonicznych świata – Filharmoników Wiedeńskich, autor opery komicznej „Wesołe kumoszki z Windsoru”, często odwiedzał Stargard, ciekawostką jest, że żył dokładnie w tych samych latach, co Chopin),
Heinrich Deneke (mistrz budowlany, architekt miejski Stargardu i powiatu szadzkiego, w latach 1905-1911 przeprowadził prace restauratorskie tutejszego kościoła Mariackiego, ponadto wybudował w Stargardzie: szkołę przy dzisiejszej ul. Limanowskiego, częściowo rzeźnię, wieżę ciśnień i wodociągi, prowadził prace przy Bramie Pyrzyckiej i wielu innych budowlach),
– Martin Wehrmann (ur. 1861 – zm. 1937, wybitny znawca dziejów Pomorza, w latach 1921-1926 dyrektor Gimnazjum Gröninga w Stargardzie, z miastem tym związał się do końca życia, za osiągnięcia w badaniu historii Pomorza otrzymał w 1931 r. tytuł dr. honoris causa Uniwersytetu w Greifswaldzie),
– Helena Żybułtowska (ur. 1898 – zm. 1959, żołnierz AK, po powstaniu warszawskim wywieziona wraz z córkami do Niemiec – do obozu w Stargardzie, po zakończeniu wojny pozostała tu, w latach 1945-1946 wiceburmistrz Stargardu, organizatorka placówek i organizacji oświatowych, opiekuńczych i kulturalnych, z jej inicjatywy utworzono dom dziecka, żłobek, bursę dla młodzieży szkolnej),
– do rozważenia jest, czy w ten sam sposób – co wyżej wymienionych – upamiętnić honorowych mieszkańców Stargardu.
Po analizie różnych lokalizacji uznano, że najciekawszym miejscem dla zachowania pamięci o wybitnych postaciach w minionych wiekach jest Park Batorego. Mogłyby tam się pojawić różne formy np. ławeczki pomnikowe jak też rzeźby naturalnych rozmiarów.
Istotne jest, że w tej części miasta realizowane są inwestycje mieszkaniowe. Nadanie temu obszarowi funkcji „parku sztuki” ma służyć integracji mieszkańców.
Kamienie milowe w historii Polski
Trzeci szlak to – tytuł roboczy – „Kamienie milowe w historii Polski”:
– 966 chrzest Polski,
– 1025 koronacja Bolesława Chrobrego,
– 1410 bitwa pod Grunwaldem,
– 1525 hołd pruski,
– 1569 unia lubelska,
– 1683 bitwa pod Wiedniem,
– 1791uchwalenie Konstytucji 3 Maja,
– 1918 odzyskanie przez Polskę niepodległości,
– 1939 wybuch II wojny światowej,
– 1945 zakończenie II wojny światowej,
– 1980 powstanie NSZZ Solidarność,
– 1989 koniec rządów komunistycznych w Polsce.
Proponuje się, aby ten szlak o walorach edukacyjnych zlokalizowany był w okolicy pomnika Stargardzianie – Ojczyźnie.
Realizację wszystkich szlaków poprzedzą poszukiwania zewnętrznych źródeł finansowania tych przedsięwzięć oraz przygotowania wytycznych do konkursów na opracowanie ich koncepcji.
oprac. bk
fot. Maciej Kuszela/archiwum
Polub nas na Facebooku
Zanim dodasz komentarz – zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
Widzisz naruszenie regulaminu? Zgłoś je!